Lamego

Lamego

Een paar dagen naar de Douro vallei vanuit Arganil waar mijn huis woont, dan kan je bijna niet anders dan via Lamego gaan. Laat Lamego nu al langere tijd op mijn bucketlijst staan. De Lamego kathedraal hoog op de berg met daaronder heel veel trappen die naar boven leiden. Onderweg prachtig mozaïek, beeldhouwwerken en gelukkig ook nog een kleine kiosk met versnapering. Het best een klim.

Je kan trouwens ook prima omrijden en met de auto naar boven toe. Hele mooie weg langs oude bomen en lanen. De kapel is heel mooi van binnen maar waar je eigenlijk voorkomt is het prachtige uitzicht naar beneden en over de Douro vallei.

Santuário de Nossa Senhora dos Remédios

Wat Lamego echt onderscheidt, is het heiligdom van Nossa Senhora dos Remédios. Op de top van de Monte de Santo Estêvão is het Heiligdom een ​​integraal onderdeel van het panorama van de stad Lamego.

Voor het huidige Heiligdom werd de eerste steen gelegd in 1750, op initiatief van kanunnik José Pinto Teixeira. De trap begon in 1777, maar de werkzaamheden eindigden pas in de 20e eeuw. Het grootste mozaiek op de trap is ongetwijfeld de zogenaamde “Binnenplaats van de Koningen” – een bewonderenswaardig architectonisch werk.

Gevormd door de Fontein van de Reuzen, tweeëntwintig meter hoog, bestaande uit een beker met vier Atlantiërs, op dolfijnen, die een obelisk ondersteunt van ongeveer 15 meter hoog, versierd met Maria-symbolen en bekroond met een ster.

Lamego
Lamego
Lamego

Wij hebben ook nog een bezoek gebracht aan het kasteel maar behalve het uitzicht viel dit behoorlijk tegen helaas.

Meer bezienswaardigheden

De stad heeft nog veel meer te bieden. Aangezien wij op doorreis waren zijn we hier eigenlijk te kort gebleven. In de hoofdstraat vind je veel restaurantjes en terrasjes met wederom een prachtig uitzicht op de Santuário de Nossa Senhora dos Remédios. Recht tegenover het heiligdom vind je de kathedraal van Lamego, welke minder uitblinkt in pracht en praal maar zeker zo mooi is.

.

Lamego

De Douro vallei

Daarna zijn we doorgereden naar Provesende. Hier hadden we afgesproken bij Mesão Provesende, een accommodatie die al vanaf het begin (2017) bij Rondreizen Portugal aangesloten is. Het was dus de hoogste tijd om persoonlijk kennis te maken met Ronald en Jet. Bij aankomst konden we nog net het laatste stukje van de dorpsfeesten meepakken. Provesende is een redelijke plaats met een authentiek centrum met mooie historische gebouwen.

Mesão Provesende is een gemoedelijke en informele accommodatie waar je gemakkelijk veel contact met de andere gasten kan hebben. Bij het ontbijt ontmoet je elkaar aan de lange ontbijttafel. Het is een ‘stads’ accommodatie met een kleine besloten tuin waar elk appartement zijn eigen besloten zitje heeft.

Miradouro São Leonardo de Galafura

De volgende dag stond in het teken van het ontdekken van de omgeving. Het is aan te raden jezelf enigszins voor te bereiden, ik had dat niet gedaan. Ik was ook in de veronderstelling dat er overal wel een dorpje zou zijn waar je op een terrasje wat kon eten en drinken. Dit bleek ook best lastig in dit gebied.

Het is prachtig met weidse vergezichten waar overal de rivier de Douro centraal in staat. Veel mensen maken de befaamde treinrit naar de Spaanse grens en dan met de boot weer terug. Dit konden wij niet doen omdat we Joep, mijn labrador, bij ons hadden. Uiteindelijk zelf een route uitgezet waarbij Miradouro São Leonardo de Galafura centraal stond.

Na veel eindeloze en soms behoorlijk bochtige smalle bergwegen met telkens mooie vergezichten op de eindeloze wijngaarden die tegen de bergwanden geplakt lijken, kwamen bij dit uitkijkpunt aan.

Dourovallei
Dourovallei
Dourovallei

Peso da Régua en Pinhão

Daarna doorgereden naar Peso da Régua, een superleuke plaats aan de Douro gelegen. Hier hebben we lekker een verlate lunch genoten aan de rivier. Joep, die zich trouwens meer dan keurig had gedragen al de hele dag, moest ook even kunnen rennen. Aan het einde van de promenade, waar ook de grotere riviercruises aanleggen, bevindt zich een mooi park waar dit kon. Helaas is de oever van de Douro overal heel steil en hoog. Zwemmen in de rivier is dan ook lastig. Tijdens onze tocht langs de Douro heb ik ook nergens rivierstrandjes gezien.

Dourovallei
Dourovallei

São Pedro do Sul

Aangezien bij mij een vakantie, lang of kort, altijd pas eindigt als ik weer thuis ben, hebben we op de terugweg nog een bucketlist plaatsje bezocht. São Pedro do Sul, bekend om haar thermische baden. Het plaatsje zelf heeft een gezellige en enigszins chique dorpskern.

Het is vooral bekend om zijn thermale baden , waarvan het mineraal-geneeskrachtige water al door de Romeinen werd gebruikt vanwege hun genezende krachten. De Thermen werden ontdekt tijdens de periode van de Romeinse overheersing. De unieke rijkdom van het natuurlijke mineraalwater : zwavelachtig, weinig gemineraliseerd, komt op natuurlijke wijze aan de oppervlakte bij een temperatuur van 68ºC en wordt verdeeld over twee spa’s, Rainha D. Amélia en D. Afonso Henriques.

Ik kwam echter niet voor deze moderne spa’s maar ik wilde wel graag de oude Romeinse baden bezoeken: Balneário Romano de São Pedro do Sul.

sao pedro romeinse baden