Mijn naam is Gerard Blom, woon (nog) in Apeldoorn, en heb zojuist je verhaal gelezen over jullie overgang naar Portugal. Gefeliciteerd met jullie B&B. Schitterend gelegen en zéér smaakvol ingericht!
Een email van Gerard Blom
Zo begon de email die ik vandaag mocht ontvangen. Uit het verhaal van Gerard Blom spreekt zoveel liefde voor Portugal dat ik meteen de neiging kreeg om naar het poppendorpje, Sardoal, te gaan. Lees hieronder zijn verhaal. Eerlijkheidshalve gebied mij te zeggen dat ik weinig tot niets aan de tekst heb veranderd. Het is echt het verhaal van Gerard zelf waarbij hij mij natuurlijk toestemming heeft gegeven om dit op deze manier te mogen delen.
Sardoal – het poppendorpje
Ook ik ga me binnenkort vestigen in Portugal en wel in Sardoal ( provincie Ribatejo ), ongeveer 110 km. ten zuiden van Coimbra.
Mijn beweegredenen om te emigreren naar Portugal verschillen nogal met die van jullie, omdat ik 26 jaar getrouwd ben geweest met een Portugese vrouw.
Op familiebezoek in september 2015 overleed zij plotseling in Lissabon. Een traumatische gebeurtenis. Ik ontmoette haar in Vila de Rei in 1985 en in 1989 ben ik met haar in Sardoal getrouwd. Wij hebben één zoon ( 25jr. ) en woonden en werkten in Apeldoorn. Mij vrouw hield van Nederland en zag een permanente terugkeer naar haar geboorteland niet zitten.
Sardoal – het dorp van de liefde
Ik heb in Sardoal een nieuwe liefde gevonden en we zijn afgelopen zomer tot de slotsom gekomen, dat het beter is om samen te gaan wonen. Dit, en mijn financiële situatie liggen ten grondslag om te verkassen. Moet in m’n eentje zware maandlasten ophoesten, wat eerder niet het geval was toen mijn vrouw nog leefde en ook onze zoon een geldelijke bijdrage leverde aan het huishouden. Hij is inmiddels het huis uit. Kortom, ik houd te weinig geld over om de kwaliteit van het leven hier te kunnen proeven! Dat is in Portugal wel anders. Geen hoge huur, dure ziektekostenverzekering, geen dure ozb, noch zuiveringslasten, en vooral: géén last meer van het grootste incassobedrijf in Nederland: de Belastingdienst!
Sardoal noem ik altijd liefdevol “poppendorpje” waar al jaren de “vrede uitgebroken”‘is. De directe omgeving lijkt veel op die van jullie, met hier op korte afstand stuwmeren, de Taag en de Zézere. Vooral héél rural.
Mijn vriendin woont in het ” centrum” van Sardoal in een prachtig huis van ruim 300! jaar oud, waar een B&B niet zou misstaan. Helaas heeft zij gezondheidsproblemen, dus een door mij voorgestelde B&B komt er niet.
Ik spreek vloeiend Portugees en dat bespaart een hoop A4-tjes. Het hele dorp kent me na ruim 30 jaar bezoeker te zijn geweest. Het waren in eerste instantie dan ook de dorpelingen die me voorstelden om hier te komen wonen, maar mijn nieuwe liefde gaf de doorslag.
Kom dus eigenlijk in een gespreid bedje en heb tientallen kruiwagens om me tot te wenden indien noodzakelijk.
Veel spullen neem ik ook niet mee. Kleding, audio, wat keukengerei, m’n pc en wat persoonlijke items.
De eerste keer Portugal
Ik heb van jongs af aan al een goed gevoel bij Portugal. Toch heeft het tot 1981 geduurd voordat ik de eerste keer in Portugal belandde. En ja, dat was in de Algarve. Destijds was er nog niets te speuren van het subtropisch pretpark wat het heden ten dage is. Ik ben er in 1985 gevlucht en ook nooit meer terug geweest. Dus jou opmerking dat Portugal méér is dan de Algarve is volledig op z’n plaats. Ook wat betreft de vriendelijkheid van de bevolking: Dat is een verademing! In al die jaren ben ik nog nooit een Portugese hufter tegen het lijf gelopen!
Onze zoon is tweetalig opgevoed en heeft in Sardoal nog zijn oma, ooms, tantes, neven en nichten die hij in Nederland niet(meer) heeft. Hij is dan ook kind aan huis daar en is soms vaker op bezoek dan z’n vader! Ik zal hem dus hopelijk vaker zien dan een doorsnee emigrant met achtergelaten kind(eren).
Slechts één angst…
Mijn grootste angst zijn de bosbranden! Het is geen kwestie van óf er branden komen, maar wanneer! Een jaar zonder bosbranden bestaat in Portugal gewoon niet! Ook afgelopen juli was het weer goed raak en hebben ze Vila de Rei ( mijn zwager is er brandweercommandant ) en Sertã net op tijd van de complete verwoesting kunnen redden en Sardoal is vorig jaar ook door het oog van de naald gekropen!
Ik hoop dat brand bij jullie én ons in de toekomst bespaard mag blijven.
Met de wens dat het jullie goed zal gaan in het “liefste”land van Europa beëindig ik dit emigratieverhaal.
vriendelijke groeten, Gerard Blom
Heb jij ook plannen om te emigreren maar spreek je nog niet zo goed Portugees als Gerard. Heb je nog niet een ‘gespreid bedje’ om op terug te vallen. Lees hier meer over hulp bij je emigratie naar Portugal.
